„A to feler” - Westchnął seler.
Popularna fraza z wiersza Jana Brzechwy zawiera nazwę równie popularnego warzywa. Seler jest spokrewniony z marchwią i pietruszką, pochodzi prawdopodobnie obszaru śródziemnomorskiego. Jest dostępne przez cały rok i dostarcza wielu witamin i minerałów: witaminy A, B1, i B2 oraz wapnia, fosforu i krzemu.
Łodygi roślin, bogate w żelazo, magnez i karoten, zazwyczaj je się na surowo w sałatkach lub maczane w dipie. Bywają też składnikiem zup lub stanowią przybranie różnych dań. Zawierają wiele składników nieulegających trawieniu i dlatego, spożywane między posiłkami, mogą pomóc w sprawowaniu kontroli nad łaknieniem.
Natomiast liście selera pobudzają apetyt, są moczopędne, a także wywołują menstruacje.
Sok z selera łagodzi obrzęki pomaga w leczeniu reumatyzmu, oczyszcza skórę. Połączony z odrobiną soku z cytryny zapobiega przeziębieniu.
Zarówno łodygi, jak i korzenie stosowane są w nadciśnieniu; nasiona mogą służyć jako środek uspokajający i łagodzący wzdęcia. Wywar z nasion dobrze działa w przypadku reumatyzmu, bronchitu i uspokajają nerwy.
Suszony utarty seler sprzedaje się jako substytut soli w przypadku zalecenia diety z niską zawartością sodu.
Informacje pochodzą z książki Michael Sharon pt. Zdrowo Jeść
Grafika zaczerpnięta ze strony https://www.rynek-rolny.pl/artykul/seler-denar-jedna-z-bardziej-wartosciowych-odmian-o-duzych-smacznych-zgrubieniach.html
